به گزارش هفت چشمه؛ يک سوال رايج در ميان افراد مي‌تواند اين باشد که هر چند وقت يکبار بايد دوش بگيرند؟ پاسخ‌هاي فراواني براي اين سوال وجود دارد.جفري کوهن، متخصص پوست و استاديار دانشکده پزشکي ييل، مي‌گويد: به طور کلي افراد بسته به ترجيحات شخصي و واکنش پوستشان، بين يک روز در ميان تا دو بار در روز دوش مي‌گيرند، بنابراين اگر شما نيز چنين هستيد بايد گفت عادت خوبي است.

او توصيه مي‌کند هنگام دوش گرفتن از آب ولرم استفاده کرده و آن را به ۱۰ يا ۱۵ دقيقه محدود کنيد. انجام اين کار مي‌تواند احتمال خشک شدن پوست شما را با دوش آب گرم طولاني به حداقل برساند.

از آنجايي که افراد متفاوت هستند، روال شستشوي شما ممکن است با افرادي که مي‌شناسيد يا مي‌بينيد متفاوت باشد. اين اشکالي ندارد. شايد شغل کثيفي داريد يا زياد ورزش مي‌کنيد. شايد شما تمايل داشته باشيد که صرف نظر از کاري که انجام مي‌دهيد، بنشينيد و عرق کنيد. در هر صورت ممکن است نياز به دوش گرفتن بيشتر از کساني داشته باشيد که از عرق کردن محدود و زندگي راحت و بدون تلاش برخوردارند و اگر ترجيح مي‌دهيد کمتر دوش بگيريد، شايد دو يا سه بار در هفته، به گفته متخصصان پوست مي‌تواند خوب باشد.

فرهنگ افراد نيز مي‌تواند نقشي در تعداد دفعات احساس نياز به دوش گرفتن داشته باشد. يک مطالعه در سال ۲۰۱۴ در مورد عادات حمام کردن جهاني توسط شرکت تحقيقاتي بازار Euromonitor International نشان داد که افراد تقريبا هفت بار در هفته استحمام مي‌کنند.

اگر به اندازه کافي دوش نگيريد چه اتفاقي مي‌افتد؟

پوست شما سدي ميان درون و خارج بدن شماست. اين بدان معناست که پوست به قدري اشياء مختلف را لمس مي‌کند که اگر دوش نگيريد، مواد زائد مانند سلول‌هاي مرده پوست، کثيفي‌هاي محيط و سبوم (روغن‌هاي روان‌کننده طبيعي بدنتان) مي‌توانند روي هم انباشته شوند که در نهايت منجر به عفونت و تحريک پوست شوند.

کوهن مي‌گويد: علاوه بر همه اينها، تجمع مي‌تواند منجر به بوي نامطبوع بدن شود، زيرا شما کثيفي و باکتري‌هاي توليد کننده بو را از بين نمي‌بريد. تعرق نيز نقش دارد، اما هميشه بو نمي‌دهد. اين غدد آپوکرين در نواحي بدن شما هستند که پروتئين‌ها و چربي‌هايي ترشح مي‌کنند که باکتري‌ها دوست دارند. هرچه تجمع اين مواد بيشتر باشد، احتمال رشد باکتري‌ها بيشتر شده و در نتيجه منجر به بوي بد بدن مي‌شود.

اين بدان معنا نيست که اگر کمتر دوش بگيريد، مردم قطعا با انزجار از شما دور مي‌شوند، شايد بدن شما به طور طبيعي بوي کمي توليد مي‌کند، يا شايد بتوانيد فقط با يک شستشوي سريع بوي بد را رفع کنيد؛ اين به دانستن ترجيحات بدن شما بستگي دارد.

با اين حال، در بدترين موارد، عدم استحمام مي‌تواند منجر به درماتيت غفلت شود، جايي که سبوم، عرق و قرنيه سلول‌ها (نوعي سلول پوست) روي هم انباشته مي‌شوند تا رنگدانه يا پلاک پوسته‌اي ايجاد کنند.

آيا مي‌توانيد زياد حمام کنيد؟

شايد به نر کمي غير قابل تصور و دور از ذهن باشد، اما هنگامي که دوش مي‌گيريد، گرچه پوستتان خيس مي‌شود، اما آب بدن شما را خشک مي‌شود، يعني استحمام باعث خروج رطوبت از پوست شما مي‌شود. کوهن مي‌گويد: اگر پوست بسيار خشکي داريد، اگر بيشتر دوش بگيريد، رطوبت بيشتري را از دست خواهيد داد. پوست شما همچنين در حفظ سيستم ايمني شما نقش دارد و پپتيد‌هاي ضد ميکروبي توليد مي‌کند تا به مبارزه با عفونت کمک کند.

به گفته کوهن يکي از راه‌هاي مقابله با خشکي پوست، استفاده از آب ولرم است. آب داغ باعث افزايش هر چه بيشتر حشکي پوست مي‌شود. همچنين مي‌توانيد از صابون ملايم براي کاهش تحريک ناشي از محصولات پاک کننده استفاده کنيد و مراقب باشيد که پوست خود را قبل و بعد از خشک شدن مرطوب کنيد؛ از طرفي استحمام بيش از حد مي‌تواند باعث خشکي و در نتيجه شکنندگي مو نيز شود.