به گزارش هفت چشمه به نقل از شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ ترور يک دانشمند هسته اي؛ حوالي ساعت 5 عصر ديروز، کم کم برخي کانال هاي تلگرامي خبر از يک عمليات تروريستي در شهرستان دماوند را مخابره کردند؛ اولين سوال اين بود که چه کسي ترور شده است.

چند دقيقه بيشتر طول نکشيد تا اخبار جديد تري از ترور چند ساعت قبل منتشر شود؛ محسن فخري زاده دانشمند هسته اي و رئيس سازمان پژوهش هاي نوين دفاعي وزارت دفاع موسوم به سپند، همان کسي بود که تروريست ها چند متر آنطرف تر از ميدان امام خميني آبسرد دماوند، در کمينش نشسته بودند.

حالا کمتر از 24 ساعت پس از حادثه مي توان ابعاد مختلف اين ترور اشاره کرد؛ ابعادي که تفکر درباره آن مي تواند مسير آينده را روشن تر کند:

* در ماجراي ترور سردار سپهبد شهيد حاج قاسم سليماني آمريکايي ها فقط محتاج اطلاعاتي درباره مسير تردد آن شهيد و البته تصميم براي ترور بودند؛ تصميم براي ترور چند سال قبل گرفته شده بود و درست بعد از بدست آوردن اطلاعات دقيق، فاجعه بغداد رخ داد و سردار و يارانش آسماني شدند.

اما ترور يک فرد مهم داراي درجه اهميت بالاي امنيتي و نظامي در داخل خاک کشورش بسيار پيچيده تر از ترور در کشوري ثالث است؛ نحوه انتخاب تيم ترور، پشتيباني، ورود تيم به داخل کشور، اقامت براي شناسايي بيشتر و صدها و شايد بدون اغراق هزاران نکته ديگر بايد دست به دست يکديگر بدهد تا چنين تروري به نتيجه مطلوب آمران برسد.

*بر اساس اطلاعاتي که تاکنون بدست آمده تيم ترور شايد براي اولين بار در تاريخ چنين ترورهايي پر تعداد بوده اند؛ اين يعني عاملان و آمران همگي ريسک چنين نفوذ دادن و عمليات چنين تيمي را براي حذف يک شخصيت مهم پذيرفته اند؛ دستگيري هر يک از اين افراد قطعا مي تواند براي صادر کنندگان دستور ترور گران تمام شود، پس چرا چنين اقدام پر هزينه اي انجام مي شود؟

پاسخ به اين سوال زماني ميسر مي شود که بدانيم شهيد فخري زاده يک دانشمند بين بخشي و در واقع مدير علمي فوق العاده بوده است؛ کسي که گسترده تحقيقاتش از هسته اي تا دارويي و ... (قطعا بيان برخي فعاليت هاي شهيد که نتايج بزرگي داشته سال ها بعد ممکن مي شود و شايد هم هيچگاه ممکن نباشد) آنقدر براي موساد و CIA اهميت داشته است که چند سال قبلا علنا از نقشه شکست خورده خود براي ترور وي سخن گفته اند.

*بدون شک ردپاي موساد با همکاري پايه ثابت عمليات هاي ترور اين رژيم يعني سازمان منافقين در اين عمليات مشخص است؛ موساد معمولا از ترورهاي ترکيبي استفاده مي کند تا ضريب اطمينان از نتيجه بخش بودن عمليات بالا برود؛ يک انفجار مهيب و تيراندازي گسترده.

اما اين ترور را بايد از ديگر ترورهاي دانشمندان هسته اي جدي تر گرفت؛ شهيد شهرياري يک نابغه بود، شهيد عليمحمدي مطرح ترين استاد هسته اي ما بود، شهيد احمدي روشن پرتلاش ترين جهادگر حوزه هسته اي بود اما هيچ کدام از آنها علنا در ليست ترور موساد نبودند و نخست وزير رژيم صهيونيستي رسما از برنامه اين رژيم براي حذف آنها سخن نگفته بود.

*پس از ترور سردار شهيد سليماني رژيم صهيونيستي صراحتا پيام هايي را مخابره کرد که دستي در اين ترور نداشته (البته به ادعاي مقاماتش)؛ اين نکته در همان زمان از ديدگاه برخي تحليل گران عجيب به نظر مي رسيد که چرا صهيونيست ها مانند موارد مشابه سکوت اختيار نکرده اند و حتي در صدد نفي نقش خود هستند.

ترس از انتقام شايد جواب خوبي به اين سوال باشد اما مي توان پاسخ هاي ديگري نيز به ابهام داد؛ موساد هرقدر هم با CIA هماهنگ باشد ترجيح مي دهد که هزينه عمليات هاي مورد علاقه خود را بدهد نه تروري که در يک کشور ثالث و به صورت علني انجام شده است.

*هرچند اندوه ناک و دردآور اما اين ترور انجام شده است و يک دانشمند بزرگ هسته اي کشورمان به شهادت رسيده است؛ اما در اين ميان بايد مراقب تحليل هاي پس از اين ترور بود. چند تيتر زير را نگاه کنيد:

"اين ترور اقدام خطرناکي براي تيم رئيس جمهور آينده آمريکا است"

"ترور فخري زاده براي برهم زدن برنامه هاي بايدن انجام شده است"

"مشاور پيشين امنيت ملي آمريکا: ترور فخري زاده کارشکني در ديپلماسي دولت بعدي آمريکا با ايران بود."

حالا شايد بهتر بتوان متوجه شد که ادامه رگبار تروريست ها به کدام سمت گرفته شده است؛ تروريست هاي آبسرد دماوند دير يا زود دستگير مي شوند اما تبعات يک ترور همچنان ادامه خواهد داشت.

برخي از هم اکنون زمزمه هاي "آرام باشيد" و "بايد منطقي عمل کرد" را در جلسات مختلف آغاز کرده اند.

اين در واقع يک عمليات هماهنگ ( و البته به صورت ناخواسته است)؛ چه عملياتي؟ بگذاريد با زبان ساده تر مرور کنيم:

چند ماه مانده به دولت جديد آمريکا که خيلي ها داخل ايران علنا براي مذاکره با آن سرو دست مي شکنند، يک ترور بزرگ با هزينه بالاي اطلاعاتي انجام مي شود؛ دلهره به جان برخي تصميم گيران مي افتد که اگر واکنشي خارج از عرف صادر شود، دولت بعدي آمريکا و شانس مذاکره و بازگشت به ژانويه 2017 از دست مي رود؛ اين يعني آمران اصلي بهترين موقعيت را دوران گذار ميان دو دولت آمريکا و بعد از معاشقه هاي سياسي برخي براي روي کار آمدن دولت بعدي ديده اند.

شايد بهتر باشد ردپاي واقعه ترور جداي از ابعاد امنيتي و تروريستي آن در برخي جلسات و اتاق هاي فکر داخلي جستجو شود؛ جايي که برخي تصميم سازان نفوذي سعي مي کنند همچنان راه مذاکره با دولت بعدي آمريکا را باز نگه دارند، حتي بعد از ترور يک دانشمند بلند پايه!

احتمالا طي روز هاي آينده برخي در پوشش چهره هاي دلسوز ظاهر شوند، کساني که تلاش مي کنند آرامش کشور در اين شرايط بهم نخورد و همه را به خويشتن داري دعوت مي کنند؛ اين افراد در واقع خواسته يا ناخواسته بخشي از پازل طراحي شده هستند؛ قطعا رژيم صهيونيستي روي چنين چهره هايي بعد از ترور حساب ويژه باز کرده است.

حالا بايد منتظر بود و ديد تصميم تصميم گيران اصلي پس از اين ترور چه خواهد بود؟

انتهاي پيام/