به گزارش هفت چشمه، شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ وزارت خارجه همچنان منتظر نهايي شدن برجام اروپايي است. اروپايي‌ها طي قول و قراري که با وزارتخارجه ايران گذاشتند قرار است کانال مالي تجاري را با ايران راه اندازي کنند تا ضرر و زيان‌هاي خروج آمريکا از برجام بيش از اين ادامه نيابد. هر چند «دونالد ترامپ» رئيس جمهور آمريکا دو روز زودتر از موعد مقرر يعني 13 آبانماه تحريم‌هايي که روي کاغذ در برجام لغو شده بود را دوباره بازگرداند اما هنوز اروپايي‌ها اقدام عملي و اجرايي در خصوص برجام و کانالي که قرار است راه اندازي کنند انجام ندادند. اين تعلل تا جايي بود که «سيد عباس عراقچي» معاون وزير خارجه ايران چندي پيش اعلام کرد که «با بازاعمال تحريم‌هاي آمريکا عليه ايران، بهره‌مندي تهران از مزاياي توافق هسته‌اي وين به صفر نزديک شده است.»
اما وزارت خارجه ايران در برابر اين تعلل معنادار اروپايي ها بازهم همچنان اميدوار و اميدوار است تا جايي که اخيرا «محمد جواد ظريف» وزير خارجه کشورمان (۱۴ آذر ۱۳۹۷) بيان مي کند: «خبرهايي که هفته گذشته در سفرهايمان به بروکسل و ژنو شنيديم اين است که توافق‌هاي نهايي انجام شده و در آينده نزديک شاهد ثبت( SPV ساز و کار مالي) خواهيم بود.
وزيرامور خارجه تصريح کرد: «با توجه به اينکه آمريکايي‌ها به محظ اطلاع پيدا کردن از هر تحولي مي‌خواهند مانع اجراي آن شوند، اروپايي‌ها مي خواهند اين مرحله را به صورت محرمانه دنبال کنند تا به نتيجه برسند. بنابراين خودشان اين مرحله را ادامه مي‌دهند و وقتي به نتيجه رسيدند اعلام مي کنند.»
رسانه‌ها در اين خصوص مطرح مي کنند که اين رويه وزارت خارجه ايران حاکي از عدم مديريت يکپارچه و همچنين متناقض درباره اروپاست. در همين رابطه، روزنامه جوان با اشاره به تناقض اظهارات مسئولان سياست خارجي دولت در قبال اروپا نوشت: «اينکه محمدجواد ظريف در هفته اخير از لزوم فرصت‌دهي مجدد به اروپايي‌ها سخن به ميان مي‌آورد، حداقل با سخنان وي و عباس عراقچي در طول روز‌هاي گذشته تناقض دارد و نمايانگر فقدان رويه ثابت و قدرت مديريتي منسجم در قبال اروپايي هاست.»
اعتراض «جليقه زردها» و سکوت ديپلماتيک ايران
جليقه زردها يا همان مردم فرانسه که از گراني نرخ بنزين و ماليات در اين کشور به سطوح آمده و به خيابان‌ها آمده‌اند و با نماد جليقه زرد رنگ (شبرنگ) که در فرانسه رانندگان بعد از خرابي خودروهايشان به تن مي کنند تا مشخص شود مشکلي براي خودرو آنها ايجاد شده، در اين کشور به خشونت شديد پليس عليه معترضان انجاميده است. خيابان شانزليزه حالا به جاي حضور توريست‌ها پر است از حضور معترضان جليقه زرد و پليس‌هاي ضدشورش که با باطوم و گاز اشک آور و فلفل سعي مي کنند معترضان را بتارانند. تصاوير خشونت پليس عليه معترضان که با سر و صورت خون آلود و ضرب و شتم همراه است در شبکه هاي اجتماعي غوغا به پا کرده است اما وزارت خارجه ايران در اين خصوص سکوت اختيار کرده است.
علت اين سکوت را «بهرام قاسمي» سخنگوي وزارت خارجه ايران که در برنامه راديويي «پارک شهر» حضور يافت اينگونه توضيح مي دهد: «جريان جليقه‌زردها بحث داخلي کشور فرانسه است و ما کمتر علاقه‌منديم درباره اين مسايل صحبت کنيم. ما علاقه داريم اين کشورها ياد بگيرند در مسايل داخلي ديگر کشورها دخالت نکنند.»
سخنگوي وزارتخارجه ايران درحالي در برابر اتفاقات فرانسه آنرا يک موضوع داخلي مي‌نامد که در اتفاقات ديماه سال گذشته رئيس جمهوري فرانسه در گفت‌وگويي تلفني با همتاي ايراني خود درباره حوادث ايران ابراز نگراني کرد و خواستار «خويشتنداري» حکومت در برابر معترضان شد. سکوت ديپلماتيک ايران اين سئوال را به وجود مي آورد که حقوق بشر و خشونت طلبي حکومت فرانسه عليه مردمش يک موضوع داخلي است يا بين المللي و انساني. البته سئوال اساسي اين است که چرا ديپلماسي ايران در برابر فرانسه سکوت کرده و آيا برجام و موضوع اس پي وي و کانال مالي ايران و اروپا در اين موضع منفعلانه دستگاه ديپلماسي ايران نقش دارد يا خير؟
برخورد ناشايست اروپا با ديپلمات ايراني و انفعال وزارتخارجه
«اصل عمل متقابل» يکي از اصول بديهي در روابط ديپلماتيک است، بر همين اساس اگر کشوري در واکنش به کشوري ديگر بلافاصله به اقدام متقابل دست بزند، از سوي ساير دول مورد سرزنش قرار نمي‌گيرد زيرا اين عمل به عنوان کمترين واکنش محسوب مي‌شود. اما در حوزه وزارت خارجه ايران آنهم در بالاترين سطح يعني برخورد ناشايست با ديپلمات‌هاي ايراني اين موضوع به وضوح ديده شد اما انفعال ديپلماتيک را در اين جهت مشاهده کرديم.
پس از گذشت چندين ماه از اخراج ۲ ديپلمات ايراني در هلند و بازداشت يک ديپلمات ايراني در آلمان و سپس استرداد وي به بلژيک و سپس اخراج يک ديپلمات ايراني از فرانسه به اين گفته بسنده مي‌شود که در موعد لازم اقدام متناسب انجام مي‌شود!
لازم به ذکر است که تمام ديپلمات‌ها داراي مصونيت (معاف از تعقيب حقوقي و کيفري) هستند و طبق مواد ۲۹ و ۳۱ کنوانسيون ۱۹۶۱ حقوق ديپلماتيک، به هيچ وجه نمي‌توان آنها را توقيف يا بازداشت کرد و حتي براي اداي شهادت نيز نمي‌توان آنها را به دادگاه فراخواند. اين موضوع شامل حال خانواده ديپلمات‌ها نيز مي‌شود (ماده ۳۷(
متاسفانه اين انفعال از سوي دستگاه ديپلماسي، طرف اروپايي را در استمرار اقدامات ضد ايراني گستاخ‌تر کرده است. بازهم اين سئوال به وجود مي آيد که اينهمه انفعال چرا انجام مي پذيرد، آيا بازهم برجام باعث انفعال ديپلماتيک ايراه بوده است و انفعال ديپلماتيک درباره اروپا تا کجا ادامه پيدا مي کند؟
انتهاي پيام/