به گزارش هفت چشمه به نقل از شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ محمدجواد ظريف وزير امور خارجه ايران در سفر اخير خود به نيويورک در نشست شوراي روابط خارجي حاضر شد و به سؤالات ريچارد هاس رئيس اين شورا و نخبگان حاضر در اين نشست پاسخ داد.
در جريان اين نشست که بامداد سهشنبه (٢٧تيرماه ١٣٩٦) با حضور چهرههاي برجسته دانشگاهها و مراکز تحقيقاتي آمريکا در نيويورک برگزار شد، ظريف به تفصيل به مسائل ايران و آمريکا، منطقه، برجام و ... پرداخت.
ظريف در ابتداي جلسه در پاسخ به سؤالي در خصوص علت بيثباتي شديد در خاورميانه، وضعيت کنوني خاورميانه را ناشي از عوامل متعددي چون مداخله قدرتهاي خارجي و سياستهاي اشغالگري دانست و تصريح کرد اين اقدامات نقش زيادي در خشم و نارضايتي دارد که منجر به افراطگرايي ميشود.
وزير خارجه با اشاره به حمله آمريکا به عراق و تأثير آن بر گسترش افراطگرايي در منطقه گفت: من در فوريه سال 2003 درست يک ماه پيش از حمله آمريکا به عراق، به عنوان نماينده ايران در بيانيهاي خطاب به شوراي امنيت سازمان ملل اعلام کردم که پس از حمله آمريکا به عراق اين احتمال وجود دارد که اتفاقات بسياري رخ دهد. شايد در آن زمان چندان مشخص نبود که چه نوع اتفاقاتي ميافتد، اما يکي از نتايج آن کاملاً مشخص بود و آن اين بود که افراطگرايي در نتيجه حمله آمريکا به عراق در حال رشد بود.
وي به علل دروني بيثباتي در خاورميانه نيز اشاره کرد و گفت: بدون آنکه قصد اهانت به کشورهاي همسايه را داشته باشم، بايد بگويم که از منظر داخلي ما شاهد يک شکست و عدم موفقيت در نظام حکومتي کشورهاي خاورميانه هستيم: انتظارات برآورده نميشوند، مردم باور دارند که دولتها - عمدتاً دولتهاي عربي - قادر به تأمين نيازهاي اوليه و اساسي مردم خود نيستند که اين امر به خشم و رنجش منجر شده است. در اين کشورها هيچ مجالي براي ابراز نارضايتي خود نداريد.
ظريف افزود: مردم ايران دو ماه پيش حدود 10 ساعت در صف ايستادند تا رأي خود را به صندوق بيندازند. ايرانيان در شهر لسآنجلس براي رأي دادن 4 ساعت در صف ايستادند. رأي دادن به آنها فرصتي براي ابراز وجود، اعلام رضايت يا نارضايتي از دولت ميدهد. ما اين موضوع را در ساير بخشهاي منطقه نميبينيم.
وزير امور خارجه نااميدي ناشي از فقدان امکانات لازم جهت تأمين نيازهاي اساسي از جمله کرامت انساني را يکي از عوامل منجر به وضعيت موجود دانست و گفت: اين خشم متوجه دولتهاي منطقه ميشود، اما متأسفانه آنها (دولتها) تلاش ميکنند اين خشم را به سمت دشمني که خودشان برميگزينند هدايت و منحرف کنند.
ظريف در ادامه افزود: حالا ما [ايران] آن دشمني هستيم که آنها ميخواهند انتخاب کنند. يک دشمن انتخابي. اين مسئله نه تنها براي آنها مؤثر است و جواب ميدهد، بلکه در مورد شما هم به کار ميآيد. براي بسياري از افراد خيلي جذاب است که به آمريکا بيايند و بگويند که ايران دشمن اصلي است! و ايران ريشه همه مشکلات ما است! و به همين خاطر است که شما امروزه شاهد يک تلاش هماهنگ براي خلق يک دشمن خارجي هستيد که هدف آن، منحرف کردن يک تهديد کاملاً بنيادي و وجودي است.
وي تصريح کرد: معتقدم که کمک به نيروهاي افراطگرا حتي از طريق منحرف کردن خشم خود به سوي يک دشمن صوري، به حل اين مشکل منجر نميشود. زيرا در نهايت براي اين نيروهاي افراطي و تروريستي مشکل در خشم آنها نسبت به دولتهايشان متمرکز است. بنابراين حتي اگر نتوانند خشم خود را متوجه يک دشمن خارجي کنند، در نهايت اين خشم متوجه درون جامعه آنها خواهد شد.
* سعوديها آدرس را اشتباهي رفتهاند
وزير امور خارجه در پاسخ به سؤالي در خصوص اظهارات اخير مقامات سعودي که گفته بودند ميخواهند جنگ را به داخل ايران بکشانند، با اشاره به حادثه تروريستي اخير در تهران گفت: آنها با کمک به سازمانهاي تروريستي سعي ميکنند چنين تهديدهايي را عملي کنند. ديديد که شخصاً در تجمع سازمانهاي تروريستي پاريس شرکت کردند. آنها از سازمانهاي تروريستي فعال در پاکستان حمايت ميکنند و سرانجام توانستند برخي از آنها را به مجلس ما برسانند؛ آنجا مکاني است که بيش از همه از آن تنفر دارند، چرا که خود چنين نهادي ندارند.
ظريف با اشاره به نظام مردمسالاري ديني در ايران گفت: ما در ايران شاهد نوعي از دموکراسي هستيم که شايد شبيه دموکراسي شما (غربيها) يا آنها نباشد، اما شباهتهاي زيادي بين آنها وجود دارد. اي کاش مناظرههاي ما را ديده باشيد! اگر فارسي بلد بوديد و مناظرهها را مشاهده ميکرديد و آن را با مناظرههاي خودتان مقايسه ميکرديد ميديديد که بسيار شبيه هم هستند. اما اين اتفاق در آن کشورها رخ نميدهد.
وزير خارجه در ادامه افزود: آنها تروريسم را به ايران کشاندند، ما معتقديم که آنها آدرس را اشتباهي رفتهاند. ايران يک شريک جدي براي تمام کشورهايي است که در حال جنگ با دشمن مشترکمان هستند. زيرا در نهايت اين نيروهاي تکفيري و افراطي به همان اندازه که تهديدي عليه ما هستند، حتي بيشتر از آن تهديدي عليه خود آنها به شمار ميروند.
رئيس دستگاه ديپلماسي جمهوري اسلامي ايران در پاسخ به سؤالي مبني بر احتمال رويارويي مستقيم ايران و عربستان يا هر کشور ديگري که در مسئله يمن در طرف مقابل قرار دارد گفت: مسلماً اميدوارم که اين طور نشود و اميدوارم اگر اختلاف نظرهايي در خصوص مناقشه يمن و يا سوريه وجود دارد، همچنان براي کمک به پايان اين درگيريها با يکديگر همکاري داشته باشيم. ما معتقديم که هيچ يک از طرفها از ادامه مناقشه در يمن نفعي نخواهد برد.
ظريف به پيشنهاد چهار مادهاي خود براي حل بحران در سوريه و پيشنهاد چهار مادهاي حسن روحاني براي حل بحران در يمن اشاره کرد و آنها را مبنايي براي همکاري ايران و عربستان ناميد.
وي افزود: نيازي به جنگ بين دو طرف نيست، نيازي به حذف يکديگر از صحنه منطقه نيست. زيرا در نهايت نه ايران و نه عربستان قادر به حذف يکديگر از عرصه منطقهاي نيستند و زماني که همسايگان ما در حاشيه جنوبي خليج فارس اين حقيقت را دريابند که قادر به حذف ايران از صحنه منطقهاي نيستند، گامي بسيار بزرگ در جهت حل مشکلات برخواهند داشت.
* ما قرباني سلاح شيميايي بوديم ولي هيچکس توجهي نميکرد
ظريف در ادامه و در پاسخ به سؤالي درباره حمايت ايران از سوريه و ادعاهاي غرب مبني بر استفاده از تسليحات شيميايي در اين کشور گفت: اول از همه بايد بگويم که ما معتقديم هيچ کشوري به غير از ايران درباره استفاده از تسليحات شيميايي خط قرمز ندارد. چون وقتي ما قرباني اين تسليحات بوديم هيچ کس توجهي نميکرد. در واقع همه از طرف مقابل حمايت ميکردند. آن زمان من ديپلمات بسيار جواني بودم، البته الان هم جوان هستم (خنده)، ولي در سال 1985 که خيلي جوان بودم پيش رئيس شوراي امنيت رفتم و به او گفتم در جنگ ايران و عراق از سلاح شيميايي استفاده ميکنند. ولي رئيس شوراي امنيت خيلي رک به من گفت قصد ندارم به حرفهايت گوش بدهم!
وي افزود: حالا هر کس به من بگويد تسليحات شيميايي براي آنها يک خط قرمز است نميپذيرم چون شخصاً آن زمان را به ياد دارم. اما اين تسليحات براي ما خط قرمز است و به همين دليل است که ما از ابتدا گفتيم ايران مخالف استفاده از تسليحات شيميايي توسط هر کسي بر عليه ديگري است. تمام. هيچ اما و اگري هم ندارد. به هر حال ما بر اين باوريم که اتهام استفاده از سلاحهاي شيميايي (در سوريه) بايد بررسي شود و مکانيسمهايي براي بررسي وجود دارد.
وزير امور خارجه کشورمان ضمن تأکيد بر اينکه بدون انجام تحقيقات نميتوان درباره استفاده از تسليحات شيميايي در سوريه سخن گفت، افزود: ما عميقاً ترديد داريم که اتهامهاي اخير آمريکا درباره استفاده (دولت سوريه) از تسليحات شيميايي در شهر خانشيخون (در استان ادلب) قابل اثبات باشد. ما پيشنهاد داديم که يک تيم تحقيقاتي به منطقه برود. گفتيم اگر از تسليحات شيميايي استفاده شده باشد، آثاري از آن به جا مانده است. گفتيم ميتوانيد محل و نحوه استفاده از آن را بررسي کنيد و کار بسيار سادهاي هم بود. اعزام يک تيم حقيقتياب به خانشيخون و پايگاه هوايي شعيرات کار سادهاي بود. چون طبق آن چيزي که آنها ميگفتند اگر هواپيماها در پايگاه شعيرات پر از تسليحات شيميايي شده بودند بايستي آثاري از آن باقي ميماند. زماني که ما ميگفتيم عراق از تسليحات شيميايي در جنگ با ما استفاده کرده، شش يا هفت تيم آمريکايي به منطقه مورد ادعاي ما آمدند و حتي به خط مقدم جبهه هم رفتند و چندين بار توانستند ثابت کنند که عراق از تسليحات شيميايي عليه ايران استفاده کرده است. اين کار آنقدرها هم مشکل نيست. با اين همه، سازمان منع سلاحهاي شيميايي از رفتن به الشعيرات سر باز زد و من چند هفته پيش در ايران از رئيس اين نهاد سؤال کردم که چرا به اين منطقه نرفتيد و ايشان گفتند قرار نيست ما در اين پرونده مقصر را مشخص کنيم و تنها مسئوليت ما اين است که مشخص کنيم آيا تسليحات شيميايي مورد استفاده قرار گرفته است يا خير؟
ظريف در ادامه ضمن بيان اينکه از نقطه نظر ايران استفاده از سلاح شيميايي غيرقابل پذيرش است، تأکيد کرد که ايران نميپذيرد افراد هم قاضي، هم دادستان، هم مسئول اجراي حکم، هم مسئول تحقيق، و هم هيئتمنصفه باشند.
*ميزان تعهد ايران به برجام کاملا مشخص است
ريچارد هاس در ادامه از وزير امور خارجه ايران در مورد ميزان پايبندي طرفهاي برجام به اين توافق هستهاي سؤال کرد که وي در پاسخ گفت: فکر ميکنم ميزان تعهد ما کاملاً مشخص است. ما مسئوليت نظارت بر اجراي تعهدات را به آژانس بينالمللي انرژي اتمي سپردهايم. در واقع توافق هستهاي اين مسئوليت را به آژانس سپرده است تا ميزان پايبندي ما را تائيد کند و آژانس هر بار پايبندي ايران را مورد تأييد قرار داده است. بنابراين، اين موضوع در گزارشهاي آژانس بطور شفاف بيان شده و اين آژانس همان نهادي است که تقريباً هيچگاه طرفدار ايران نبوده است. بنابراين لازم نيست از من بپرسيد که آيا ما به تعهداتمان پايبند بودهايم يا خير.
وي در ادامه با اشاره به عدم همکاري آمريکا با کساني که علاقهمند به تجارت با ايران هستند گفت: درباره آمريکا معتقديم اين کشور همواره حتي در دوره باراک اوباما نيز ترجيح ميداد تحريمهايي که باقي ماندهاند را حفظ کند تا اينکه تحريمهايي که از بين رفته بودند را بردارد. نهادهايي مانند «دفتر کنترل اموال خارجي» يا همان «اوفک» نيز از ارائه پاسخهاي مشخص و واضح به کساني که ميخواستند با ايران تجارت کنند، امتناع کرده است. آنها نگران بودند که توضيحات و پاسخهاي واضح آنها در اين زمينه از کارايي تحريمهاي غيرهستهاي باقيمانده بکاهد. يعني همان تحريمهايي که دربارهشان بحث نکرده بوديم و توافقي براي برداشتنشان صورت نگرفته بود. البته اين از نظر ما قابل قبول نيست اما براي «اوفک» اين تحريمها بسيار مهمتر از آنهايي بود که در حال برداشته شدن بودند.
*کشورهايي که در ملأ عام گردن انسانهاي بيگناه را ميزنند و متحدانتان هستند تحريمي نميشوند
ظريف درباره تحريمهاي حقوق بشري عليه جمهوري اسلامي ايران گفت: جالب است که ايران تحت تحريمهاي حقوق بشري است، ولي کشورهايي که مردمان آنها هيچگاه اسم انتخابات را هم نشنيدهاند و در ملأ عام گردن انسانهاي بيگناه را ميزنند و متحدان شما نيز هستند، هرگز هدف هيچ تحريمي از جمله تحريمهاي حقوق بشري و غيره واقع نشدند. اين يک واقعيت است. بله راجع به همين تحريمهاي حقوق بشري صحبت ميکنم.
سؤال بعدي ريچارد هاس به اظهارات رکس تيلرسون، وزير خارجه آمريکا برميگشت که از حمايت از عوامل داخل ايران براي تغيير نظام در اين کشور سخن گفته بود. هاس نظر وزير خارجه کشورمان را در اين باره پرسيد و ظريف در پاسخ گفت: طرح اين موضوع نشان ميدهد که آمريکا از گذشته درس نگرفته است. آمريکا در سال 1332 ميخواست در ايران تغيير رژيم ايجاد کند اما نتيجهاش براي آمريکا چه بود؟ آمريکا از زمان انقلاب اسلامي ايران به دنبال تغيير حکومت بوده است. در دولت اوباما به طور رسمي گفته شد که چنين سياستي کنار گذاشته شده؛ اما باور نداريم که در حقيقت چنين بوده باشد. ببينيد، تفاوت ميان ايران و متحدان آمريکا در منطقه اين است که ما مشروعيت و اقتدار و قدرت خود را از مردم ميگيريم.
وي در ادامه افزود: حقيقت اين است که ما در ٣٨ سال گذشته همواره تحت فشار بودهايم. به اطراف ما در منطقه نگاه کنيد. همه به نحوي زير چتر حمايت خارجي هستند. اين حمايت يا از طريق ناتو است يا برخورداري از حمايت مستقيم امريکا. اما ايران اينگونه نيست. ما چگونه در چنين منطقهاي و بدون برخورداري از حمايت خارجي دوام آوردهايم؟ چون ما به مردمان خود اتکا کردهايم و به دليل همين اتکاست که ما در برابر سياست تغيير نظام در ايران و همچنين از جنگ سربلند بيرون آمديم.
ظريف با اشاره به حمايت همهجانبه جهان از صدام حسين در هشت سال جنگ تحميلي عليه ايران گفت: جنگي به ايران تحميل شد که در آن از اتحاد جماهير شوروي سابق تا آمريکا و همه اعضاي دائمي شوراي امنيت از طرف مقابل حمايت کرده و ميلياردها دلار هزينه ميکردند. حتماً به ياد داريد که همين چند هفته پيش عربستان 110 ميليارد دلار صرف خريد سلاح کرد. در زمان جنگ عراق عليه ايران هم 70 ميليارد دلار سلاح براي عراق خريدند. ما از جنگ و همچنين از تحريمهايي که به قول هيلاري کلينتون فلجکننده بود نيز جان سالم به در برديم. شديدترين نوع تحريمهايي که در طول ساليان بر عليه ايران اعمال شده بود. از همه اين اتفاقها جان سالم به در برديم چرا که ما به مردم خود و نيروي مردمي خود اتکا کرديم. اينها همان مردماني هستند که ١٠ ساعت در صف ايستادند تا در انتخابات رياستجمهوري شرکت کنند. ژنرال متيس گفته بود که ايرانيها حق انتخاب ندارند و آيتالله (خامنهاي) رئيسجمهور را انتخاب ميکند و اين مسئله را اينگونه تشبيه کرد که انتخاب رئيسجمهور در ايران مانند اين است که رئيسجمهور ترامپ، رئيسجمهور بعدي را انتخاب کند. به خودتان بياييد! آيا مردم ١٠ ساعت در صف ميايستند تا به رئيسجمهوري رأي بدهند که از قبل انتخاب شده است؟ شايد بگوييد مغز مردم در ايران را شستشو دادهاند. آيا ايرانيها در لسآنجلس هم ٤ ساعت در صف ميايستند تا رئيسجمهوري را انتخاب کنند که از قبل انتخاب شده است؟! به خود بياييد! خودتان را فريب ندهيد. به واقعيتها نگاه کنيد: تغيير حکومت در ايران جواب نميدهد چرا که ايران کشوري نيست که براي مشروعيت و بقاي خود به آمريکا متکي باشد. ما با بى وجود آمريکا به زندگي خود ادامه دادهايم.
*با افراطگرايي در افغانستان جنگيديم و با افراطگرايي در عراق و سوريه مبارزه کرديم
ظريف در پاسخ به پرسشي در خصوص نفوذ منطقهاي جمهوري اسلامي گفت: ايران معتقد است در کل منطقه بايد دولتهاي فراگير حضور داشته باشند. به همين دليل است که ما به کمک سنيها، کردها و همچنين شيعيان عراق که به مقابله با داعش برخاستهاند آمدهايم. سياست ما پيوسته يکسان بوده است. ما با افراطگرايي در افغانستان جنگيديم و با افراطگرايي در عراق و سوريه مبارزه کرديم. متحدان ايالات متحده از افراطگرايي در افغانستان حمايت کردند. فراموش نکنيد، تنها سه کشور، طالبان را به عنوان دولت به رسميت شناختند: پاکستان که يکي از همسايگان افغانستان بود؛ عربستان سعودي؛ و امارات. اينها همان کشورهايي هستند که از تروريسم و افراطگرايي در سوريه و عراق نيز حمايت ميکنند. آنها پيوسته از تروريسم و افراطگرايي حمايت کردهاند و ما پيوسته با آن مخالف بوديم. آنها انتخابهاي اشتباه انجام دادند و اکنون شکايت دارند. در حالي که اين نتيجه انتخابهاي اشتباه خودشان است. اين تقصير ما نيست که انتخاب درست را انجام داديم.
وزير امور خارجه ايران سپس در پاسخ به سؤال بعدي ريچارد هاس با اشاره به يکي از مقالات نيويورک تايمز درباره استفاده از تسليحات شيميايي در جنگ ايران و عراق گفت: من احترام زيادي براي نيويورک تايمز قائل هستم. اما آنها واقعيتها را بررسي نکردند. چون اگر شما اين مقاله را بخوانيد، آنقدر يکطرفه است که حتي سعي ميکند استفاده از سلاحهاي شيميايي را به ايران نسبت دهد - البته نه بهطور خيلي مستقيم. خواهش ميکنم فقط آن جمله را بخوانيد. آن جمله را با اين پيشزمينه بخوانيد که سازمان ملل در هفت گزارش پي در پي اثبات کرد که عراق از سلاحهاي شيميايي استفاده کرده است. اين گزارشها همچنين ادعاهاي عراق مبني بر اينکه ايران از سلاحهاي شيميايي استفاده کرده است را رد کردند، ادعاهايي که ايالات متحده نيز از آنها پشتيباني ميکرد.
وي افزود: فاجعه حلبچه را به خاطر داريد؟ سند سيا در حال حاضر نشان ميدهد که ايالات متحده به تمام سفارتخانههاي خود پيام فرستاد و از آنها خواست تا بروند و لابي کنند که ايران از سلاح شيميايي استفاده کرده است. منظورم اين است که حقيقت همين است. اينها افشاگريهاي ويکيليکس نيستند و قبل از آسانژ وجود داشتند.
ظريف در ادامه تصريح کرد: اينها واقعيات هستند. ما در عراق و منطقه نفوذ داريم، اما بر اين باوريم که نفوذ در منطقه نبايد به قيمت حذف ديگران باشد. معتقديم همه بايد در منطقه مشارکت داشته باشند.
*نيروهاي خارجي منطقه را بي ثبات ميکنند
وي درباره حضور نيروهاي آمريکايي در عراق نيز گفت: به نظر ما (حضور) نيروهاي خارجي ذاتاً منطقه را بيثبات ميکنند. ما با انتخابي که همسايگانمان کردهاند مخالف نيستيم و در انتخاب آنها دخالت نميکنيم.
ظريف در ادامه سخنان خود درباره منطقه تأکيد کرد که ايران در عراق و سوريه نيروي نظامي ندارد.
وي افزود: همانطور که ميدانيد ما در آنجا مشاوران نظامي داريم. همانطور که گفتم، ما مخالف انتخاب همسايگانمان نيستيم، اما ميگوييم نيروهاي خارجي ذاتاً باعث بيثباتي ميشوند. ايران در پي حضور نظامي در هيچ نقطهاي از منطقه نيست. اگر ما به آنجا رفتيم به اين دليل بود که از ما خواسته شده بود. بله ما به اربيل رفتيم. شما فقط دوست داريد به اين موضوع اشاره کنيد که ما در سوريه مشاوران نظامي داريم. چرا به ياد نميآوريد وقتي که داعش تقريباً داشت اربيل را تصرف ميکرد رئيسجمهور بارزاني به سه کشور تلفن زد. ايران (که احتمالاً آخرين کشور بود)، ترکيه، و آمريکا. ما در عرض دو ساعت با پنج هواپيماي پر از سلاح و مشاوران نظامي براي کمک به کردها در مبارزه با داعش خودمان را به آنجا رسانديم. ايالات متحده 24 ساعت طول کشيد تا بمباران هوايي انجام دهد و دوستانمان هم اصلاً نيامدند. اينها واقعيتهاست. اگر ما آنجا هستيم، به دعوت دولتهايي است که توسط سازمان ملل متحد به رسميت شناخته شدهاند. اما در نهايت معتقديم که وظيفه ايجاد امنيت براي کشورهاي منطقه، به عهده خودشان است. براي هر کشوري، شهروندانش، و نيروهاي نظامياش بايد امنيت را ايجاد کنند و خارجيها صرفاً بايستي کمک کنند. هر چيزي فراتر از اين بيثباتي به بار ميآورد.
*همه پرسي در کردستان عراق انتخابي غلط
ظريف برگزاري همهپرسي استقلال در کردستان عراق را نيز انتخابي غلط دانست و افزود: به اعتقاد ايران اين امر گرايشهاي تفرقهآميز در عراق ايجاد ميکند که براي کشور فاجعهبار خواهد بود و اين فاجعه صرفاً به کردها محدود نخواهد شد. من اعتقاد دارم که تأثيرات آن براي امنيت عراق و منطقه فاجعه به بار خواهد آورد.
وزير امور خارجه تأکيد کرد: بنابراين به دوستانمان در کردستان عراق توصيه کردهايم که اين انتخاب اشتباه است و آنها نبايد اين انتخاب را انجام دهند. البته همه آنها دوستان ما هستند؛ از آقاي بارزاني گرفته تا ديگران در عراق. من معتقدم همه کشورهاي منطقه همين نظر را دارند و در ديدارهايي که در اروپا و ساير نقاط داشتم هم شنيدم آنها نيز همين نگراني را داشتند. در اينجا هم روي صحبت من با مقامات نيست، بلکه روي صحبتم با اتاقهاي فکر است. من اعتقاد دارم که گرايشهاي مشابه در ايالات متحده نيز وجود دارد. بنابراين فکر نميکنم اين انتخاب درستي باشد. همان طور که ما بر اتحاد ملي و تماميت ارضي هر کشوري در منطقه اصرار ميورزيم، معتقديم که سياستهاي ضد کردي هم در هر کجاي منطقه نتيجه عکس خواهد داد.
ظريف در پاسخ به اين سؤال که آيا منظور ترکيه است؟ پاسخ داد: من در امور داخلي کشورهاي ديگر دخالت نميکنم. من فقط يک تحليلگر هستم و يک نکته تحليلي ارائه دادم.
ظريف در ادامه به مسئله افغانستان اشاره کرد و گفت: جمهوري اسلامي ايران معتقد است اتکا به نيروهاي خارجي به افغانها در دستيابي به يک راهحل صلحآميز کمکي نخواهد کرد. ما از روند صلح در افغانستان حمايت ميکنيم و آماده هستيم تا هر کاري که ميتوانيم انجام دهيم و با آنچه در توان داريم براي حمايت از اين روند اقدام ميکنيم. اين ديدگاه ماست، اما به تصميمات همسايگانمان احترام ميگذاريم و هميشه احترام گذاشتهايم. دولت افغانستان يک دولت مستقل است و اگر تصميمي بگيرد، به اين تصميم احترام ميگذاريم. اما درباره مزاياي اين تصميم با آنها مخالف هستيم.
*ما يک قوه قضائيه مستقل داريم
وي در پاسخ به پرسشي در خصوص دستگيري يک جاسوس آمريکايي در ايران، به استقلال قوه قضائيه کشور اشاره کرد و گفت: امروزه همه ميدانند که ما يک قوه قضائيه مستقل داريم. دولت ما هيچ کنترلي بر روي تصميمات قوه قضائيه ندارد. اين مسئله به وضوح در قانون اساسي نوشته شده است و در ايران اجرا ميشود. به عنوان وزير خارجه، من هميشه سعي کردهام با نگاه بشردوستانه به افرادي که در بازداشت هستند کمک کنم. ما تابعيت مضاعف شهروندان را به رسميت نميشناسيم، بنابراين براي ما ايراني-آمريکاييها ايراني محسوب ميشوند و تحت قوانين خودمان قرار ميگيرند. اما پروندههاي آنها را دنبال کردهايم و اميدواريم که يک راهحل قابلقبول برايشان پيدا شود. بايد اشاره کنم که تبليغات گستردهاي در مورد ايراني-آمريکاييها يا ديگر افرادي که در ايران دستگير شدهاند در جريان است. برخي حتي ميگويند که ايراني-آمريکاييها در ايران احساس امنيت ندارند. حداقل يک ميليون ايراني-آمريکايي وجود دارد و صدها هزار نفر از آنها به صورت منظم به ايران ميآيند. هر هواپيمايي که به ايران سفر ميکند و عمدتاً هم مهاجران ايراني را از ايالات متحده ميآورد پر از مسافر است. بنابراين آنها به ايران ميآيند، فقط تعداد کمي از آنها به اتهاماتي بازداشت شدهاند. و من در جايگاهي نيستم که درباره آن اتهامات اظهار نظر کنم، زيرا همانطور که گفتم قوه قضائيه مستقل است.
ظريف با اشاره به ايرانياني که در آمريکا و ديگر نقاط جهان به جرم نقض فني تحريمها زنداني شدهاند، گفت: بازداشت افراد به چنين جرمي شايد 10 سال پيش امکانپذير بود، اما امروز ديگر نميتوان از اين اتهام براي زنداني کردن شهروندان ايران استفاده کرد.
وزير امور خارجه گفت: چند هفته پيش زني ايراني که دوماهه باردار بود در استراليا بازداشت شد. او از ايران به اين کشور مهاجرت کرده بود، اما دو ماه پيش به درخواست آمريکا در استراليا دستگير شد. اين خانم متهم بود به اينکه در معاملهاي که تحريمها را از نظر فني نقض ميکرده، نقش مترجم را ايفا کرده است.
ظريف افزود: دو هفته پيش ايراني ديگري را در اسپانيا به همين اتهام بازداشت کردند. سه هفته پيش نيز يکي از شهروندان ما در فرانکفورت آلمان با اتهامات مشابه بازداشت شد. ايرانيان را در آمريکا با طرح اتهامات ساختگي دستگير ميکنند. مورد ديگري را در نيويورک سراغ دارم که بر مبناي ادعاهاي کاملاً ساختگي و سياسي است.
ظريف با اشاره به شهروندان آمريکايي که در ايران زنداني شدهاند، گفت: منظور من اين نيست که اقدام ايران (بازداشت اتباع خارجي) به تلافي اقدام طرف مقابل (بازداشت ايرانيان) انجام ميگيرد، بلکه ميخواهم بگويم در برخورد با اين مسئله بشردوستانه، بايد با نگاه انساني عمل کنيم، نه با نگاه سياسي. من کاملاً آمادهام براي کمک به حل اين مشکل انساني هر آنچه از عهدهام برميآيد انجام دهم.
وزير امور خارجه در پاسخ به سؤالي در خصوص تاريخچه روابط ايران و آمريکا گفت: روابط بين دو کشور پيشينه خوبي ندارد. بدون شک ايرانيان نميگويند اقداماتي که در سال 1358 (تسخير لانه جاسوسي) صورت گرفت کاملاً دوستانه و از سر مهرباني بوده است. اما زماني که حوادث سالهاي 57 و 58 اتفاق ميافتاد، خاطره کودتاي 1332 در ذهن ايرانيان بسيار تازه بود.
ظريف با تأکيد بر اينکه ايران و آمريکا بايد با وجود اختلافات گذشته، نگاه خود را به آينده معطوف کنند، گفت: ما پس از سالها اختلاف توانستيم به توافقي برسيم که حاصل فرآيندي چندجانبه بود. ايران و آمريکا در اين فرآيند مهمترين نقش را ايفا کردند، اما اين توافق، توافق بين تهران و واشنگتن نيست؛ بلکه توافقي چندجانبه است. ما وقتي توافق هستهاي را امضا ميکرديم هم گفتيم که برجام، پايه و اساس است، نه سقف.
وزير امور خارجه افزود: به اعتقاد ما و به گواه آژانس بينالمللي انرژي اتمي، ايران با اجراي تعهدات خود اعتمادسازي کرده است. متأسفانه، همان طور که در پاسخ به سؤالات قبلي گفتم، آمريکا اين اعتماد را ايجاد نکرده است. در نتيجه، اقدامات آمريکا اين تصور را در ايران به وجود ميآورد که ايالات متحده هيچ گاه دست از خصومت عليه کشورمان برنميدارد. با اين حال من تصور ميکنم ميتوان اين مسئله را حل کرد، هر چند که تاريخ سر جاي خود باقي است و نميتوانيم کار خاصي در مورد آن انجام دهيم.
* سيگنالهاي متناقضي را از آمريکاييها دريافت کردهايم
ظريف در پاسخ به پرسشي در خصوص سيگنالهايي که ايران از دولت ترامپ دريافت ميکند، گفت: ما همان سيگنالهايي را دريافت کردهايم که در مطبوعات، توئيتها و ساير رسانهها مشاهده ميکنيد. من اين مسئله را به عنوان کسي عنوان ميکنم که – به همراه جان کري – ديپلماسي توئيتري را خلق کرده است! اگر ديده باشيد در جريان مذاکرات هستهاي تقريباً هر روز توئيت ميکردم. من معتقدم استفاده از توئيتر روش بسيار خوبي براي پيشبرد ديپلماسي است، خودم اين کار را انجام دادهام. اما مسئله اينجاست که ايران سيگنالهاي متناقضي را دريافت کرده است. بنابراين نميدانيم کدام پيام را به چه شيوهاي تفسير کنيم.
وي افزود: با اين حال کاملاً مشخص است که ايران در خصوص توافق هستهاي جدي است. ما معتقديم توافق هستهاي پايه و اساس است، و نه سقف.
ظريف به اهداف سفرش به آمريکا اشاره کرد و گفت: در جهان امروز ميتوانيد حتي وقتي در خانه خود نشستهايد پيامتان را به گوش مخاطبان برسانيد. اما اين فرصت براي من پيش آمد تا براي شرکت در يکي از جلسات سازمان ملل به اينجا بيايم. من از اين فرصت براي ديدن دوستان قديم و چند دوست جديد استفاده ميکنم.
وزير امور خارجه با اشاره به حجم عظيم اطلاعات غلطي که عليه کشورمان در جهان منتشر ميشود، به اهميت ارائه درکي بهتر از ايران پرداخت و گفت: همان طور که ميدانيد پول زيادي براي اين کار (تبليغ عليه ايران) صرف ميشود. ميليونها دلار صرف روابط عمومي ميشود. و هدف از اين روابط عمومي، در بهترين حالت، اشاعه حقيقت نيست. منظورم اخبار جعلي نيست، بلکه ميگويم اين نوع روابط عمومي تلاش ميکند نسخهاي از اخبار را به مخاطب ارائه دهد که براي برخي گروههاي مردم قابل قبول است. من معتقدم در چنين شرايطي، وقتي مردم با اين نوع اخبار نه چندان درست بمباران ميشوند – درست مثل مطالبي که در مورد سلطه کامل ايران بر عراق منتشر شده – بايد طرف ديگر ماجرا را نيز بشنوند.
*هيچ تماسي بين من و آقاي تيلرسون وجود ندارد
وي در پاسخ به سؤالي در خصوص احتمال ديدارش با وزير امور خارجه آمريکا گفت: هيچ تماسي بين من و آقاي تيلرسون وجود ندارد. اما اين به معناي غيرممکن بود اين ارتباط نيست، چرا که هميشه امکان تعامل در خصوص توافق هستهاي وجود داشته است. اواخر اين هفته، آنها (نمايندگان ايران و 1+5) در کميسيون مشترک برجام در وين جلسه ميگذارند تا به شکايتهاي ما از بدعهدي آمريکا رسيدگي کنند. بنابراين امکان تعامل بين ايران و آمريکا وجود دارد و پيشبيني ميکنم از اين امکان بهرهمند شويم. اما قطعاً شرايط مثل دولت قبلي آمريکا نيست که من و جان کري بيش از هر کس ديگري براي ديدار با هم وقت ميگذاشتيم.
ظريف در ادامه با اشاره به بحث جلوگيري از گسترش سلاحهاي اتمي گفت: ايران به عدم توليد سلاحهاي هستهاي متعهد است. اين تعهد هيچ گاه پايان نمييابد. ايران متعهد شده است به آژانس بينالمللي انرژي اتمي اجازه دهد سختگيرانهترين مکانيسم کنترل را بر روي برنامه هستهاياش پياده کند. اين همان پروتکل الحاقي است. اين موضوع هيچ گاه متوقف نميشود. بندهايي در توافق هستهاي گنجانده شده است که تاريخ انقضا ندارد. با اين حال ايران در برجام متعهد شد برخي اقدامات را به صورت موقتي و با هدف اعتمادسازي انجام دهد. ماهيت اين اقدامات، موقتي است. پس از پايان مدت اين محدوديتها، ايران به توليد اورانيوم غنيشده با هدف تأمين سوخت خود ادامه ميدهد و آژانس نيز با استفاده از پروتکل الحاقي اقدامات ايران را راستيآزمايي ميکند. ايران نيز تا ابد به تعهد خود مبني بر عدم توليد سلاح هستهاي پايبند ميماند. دو هفته پيش قطعنامهاي صادر شد که داشتن سلاح اتمي را براي همه کشورها ممنوع اعلام ميکند.
وزير امور خارجه با اشاره به رأي مثبت ايران به اين قطعنامه گفت: متأسفانه آمريکا و ديگر کشورهايي که سلاح هستهاي دارند حتي در جلسات سازمان ملل نيز شرکت نکردند.
وي افزود: اين (قطعنامه) همان مسير درستي است که بايد در پيش بگيريم. فکر ميکنم اين همان راهي است که ميتوان از طريق آن جهان را از کابوس جمعي اين سلاحها خلاص کرد. شش تن از وزراي خارجه سابق آمريکا نيز در مطلبي در وال استريت ژورنال تصريح کردهاند که اين همان مسير صحيح است. البته اين موضوع مربوط به مدتها قبل است. اکنون با توجه به قطعنامه اخير، ممنوعيت همگاني تسليحات اتمي در دسترس ماست و فکر ميکنم بايد از آن استقبال کنيم. همه ما بايد از آن استقبال کنيم.
*سلاحهاي اتمي براي هيچ کشوري امنيت نميآورد
ظريف تصريح کرد: ما معتقديم سلاحهاي اتمي براي هيچ کشوري امنيت نميآورد. مخالفت ما با تسليحات هستهاي دوست و دشمن نميشناسد. به اعتقاد جمهوري اسلامي، سلاحهاي اتمي به دليل عواقبي که استفاده از آن در پي دارد، غيرقابل قبول و به اعتقاد ما غيرقانوني است. من در سال 1375 در سخنراني خود در ديوان بينالمللي دادگستري به مدت 90 دقيقه دليل آوردم که هر نوع استفاده از سلاحهاي اتمي غيرقانوني است، چرا که اصول اوليه قوانين بشردوستانه جهان را نقض ميکند. اين موضع ايران است.
وزير امور خارجه افزود: موضع ايران اين است که سلاحهاي هستهاي از نگاه ايدئولوژيک کاملاً غيرقابل قبولاند؛ سلاحهاي هستهاي از نظر راهبردي پذيرفتني نيستند؛ سلاحهاي هستهاي براي هيچ کس امنيت به ارمغان نميآورند؛ و مسئله بازدارندگي هستهاي کاملاً مهمل است.
*در ايران قضات انتخابي نيستند
ظريف در پاسخ به پرسش يکي از حضار در خصوص اقدامات قوه قضاييه ايران و نحوه انتصاب قضات گفت: قضات بخشي از قوه قضاييه به شمار ميروند. کسي آنها را انتخاب نميکند. آنها در درون قوه قضاييه فرآيندي را طي ميکنند تا به درجه قضاوت برسند. در ايران قضات انتخابي نيستند، کما اينکه در بسياري از کشورها نيز قضات را انتخاب نميکنند، بلکه اين افراد بايد يک سري فرآيند را طي کنند. اين امر بر اساس يک سياست دلبخواهي نيست، بلکه چارچوبي قانوني دارد که قضاوت در قالب آن منتصب و انتخاب ميشوند.
وي افزود: فرآيند رسيدگي يک قاضي بخصوص به يک پرونده قضايي نيز مسير قانوني خود را طي ميکند. اين فرآيند دلبخواهي نيست. در بسياري از کشورها از جمله ايالات متحده پروندههاي امنيتي به شکل محرمانه بررسي ميشوند. ميتوانم به عنوان مثال به پروندهاي اشاره کنم که همين حالا در نيويورک در جريان است و وکيل آن به اتهامات وارد شده عليه متهم دسترسي ندارد، چرا که گفته شده اتهامات محرمانهاند. خود متهم نيز به اتهاماتش دسترسي ندارد و ميگويند اتهامات تو محرمانه است. شما از «نيروهاي سياه» در ايران صحبت ميکنيد، در حالي که اين نيروهاي سياه همين جا در ايالات متحده هستند. اينها واقعيتاند.
ظريف تصريح کرد: همان طور که گفتم، قوه قضاييه در کشور ما مستقل است و من قرار نيست اينجا از اين قوه دفاع کنم، چون به من ارتباطي ندارد. آنها يکي از قواي سهگانه نظام جمهوري اسلامي هستند و تصميمات خودشان را ميگيرند، اما اين تصميمات دلبخواهي نيستند و بر اساس مقررات مصرح در قانون اتخاذ ميشوند. شايد شما با اين قوانين موافق نباشيد، اما من هم قطعاً با يک سري قوانين (آمريکا) موافق نيستم: اخيراً دادگاهي در نيويورک 11 ميليارد دلار به قربانيان يازده سپتامبر پرداخت کرد و ايران را متهم به دست داشتن در اين حادثه تروريستي کرد، در حالي که همه شواهد نشان ميدهند عربستان سعودي و متحدان شما عاملين واقعي اين حادثه بودند. دادگاهي در نيويورک - اين همان «نيروهاي سياهي» است که از آن حرف ميزديد - بياييد در مورد اين مسئله جدي صحبت کنيم. بياييد به واقعيتها نگاه کنيم. پول ايران را به خاطر نقشي که در حادثه يازده سپتامبر ايفا کرده ضبط ميکنند. اين مسئله مدتها قبل از قانون «جستا» اتفاق افتاد.
ظريف با اشاره به دستگيري زي يو وانگ، جاسوس چيني-آمريکايي در ايران گفت: دستگاه قضايي ايران، آن طور که ميگويد، مدارکي دارد که ثابت ميکند اين آقا جاسوسي ميکرده است. حال شايد تفسير شما از جاسوسي با تعبير قوه قضاييه ايران متفاوت باشد، و من به آن احترام ميگذارم. اما نميتوانيم بگوييم تصميم قوه قضاييه دلبخواهي بوده است. من به عنوان وزير خارجه وظيفه دارم مطمئن شوم هر کسي، هر تبعه خارجي در ايران، حتي اگر زنداني باشد، از حقوق قانوني خود برخوردار ميشود و ميتواند با مقامات کنسولي ديدار کند. حتي در صورت امکان کمک ميکنم پرونده آن شخص با استفاده از ابزارهاي بشردوستانه حل و فصل شود. من هر کاري از دستم بربيايد براي کمک به اين افراد انجام ميدهم.
*در لاهه و ديوان داوري دعاوي ايران و آمريکا، پرونده داريم
وزير امور خارجه در پاسخ به سؤالي در خصوص پولهايي که ايران از آمريکا دريافت کرده است گفت: ما در لاهه پرونده داريم. نام آن را ديوان داوري دعاوي ايران و آمريکا گذاشتهاند. در زمان حکومت شاه پولهاي زيادي را براي خريد سلاح به يک صندوق واريز کرده بوديم. اما پس از انقلاب نميدانستيم اين مبلغ دقيقاً چقدر است، چرا که با مسائل بسياري روبرو بوديم. شما همين تجهيزات نظامي زيبايي را که اکنون به عربستان ميفروشيد در آن زمان به ما ميفروختيد. ما هم براي خريد اين تجهيزات زيبا پول بسيار زيادي خرج کرديم. پس از سقوط شاه برآوردها حاکي از آن بود که 400 ميليون دلار از پولهاي ايران در آن صندوق است، اما هيچ تجهيزات نظامي به ايران فروخته نشد. برخي از تجهيزات نظامي ما نيز براي تعمير و نگهداري به آمريکا فرستاده شده بود. حال، ما در لاهه و ديوان داوري دعاوي ايران و آمريکا پرونده داريم و اين پرونده دو بخش دارد: يکي صندوقي که اعتبار آن هيچ گاه به ايران بازگردانده نشد، و ديگري قطعات و تجهيزاتي که براي تعمير و نگهداري به آمريکا فرستاده بوديم.
وي افزود: در جريان مذاکرات هستهاي تصميم گرفتيم اين پرونده را حل و فصل کنيم؛ البته تنها بخش مربوط به صندوق اعتبار و نه بخش قطعات. اين پول با احتساب سودش به چيزي حدود يک ميليارد و هفتصد يا هشتصد ميليون دلار ميرسيد. اين پول خودمان بود که 35 سال در ديوان داوري منتظر رأي نهايي باقي مانده بود. در نهايت وکلا جرئت به خرج دادند و اين پول را پس گرفتند.
به گفته ظريف، مردم ايران به 1 ميليارد و 700 ميليون دلار راضي نبودند و برخي اعتقاد داشتند سود اين پول بايد تصاعدي محاسبه شود. با اين حال وکلا بر اساس تصميمات قبلي ديوان داوري در خصوص ساير پروندهها موافقت خود را با محاسبه عادي سود پول اعلام کردند. اين رقم چيزي بين 8 تا 10 درصد بود؛ آنها نيز آن را تسويه کردند و ما پولمان را گرفتيم. اين پول خودمان بود، کسي به ما چيزي نبخشيده است. ما هيچ وقت از کسي درخواست پول نکردهايم.
*تحريم هيچ نتيجهاي در بر ندارد
ظريف در ادامه به سؤالي در خصوص تحريمهاي آمريکا اين گونه پاسخ داد: هر وقت تحريمهاي جديد کنگره وضع شود در مورد آن تصميمگيري ميکنيم. اما بگذاريد چيزي به شما بگويم. آمريکا بايد در رويکردش در قبال تحريمها تجديدنظر کند. هيچ گاه تحريم براي آمريکا سرمايه نبوده است. تحريم چيزي جز بدهي نيست. وقتي آمريکا شروع به تحريم ايران کرد ما فقط 200 سانتريفيوژ داشتيم، اما اين رقم در زمان مذاکرات به 20000 سانتريفيوژ رسيده بود. پس اگر ميخواهيد حاصل تحريمها را بدانيد، نتيجه خالص آن 19800 سانتريفيوژ است!
ظريف با تأکيد بر اينکه تحريم هيچ نتيجهاي در بر ندارد، گفت: فکر ميکنم کساني که در واشنگتن هستند بايد اين را در ذهن خود فرو کنند که تحريم سرمايه نيست، بلکه بدهي است. با اين حال متأسفانه آمريکا هنوز هم تحريم را سرمايه ميداند و روز به روز بر تعداد آن ميافزايد. اگر روزي برسد که آمريکا بخواهد سياست خود را تغيير دهد، چنان شبکهاي از تحريمها را تنيده است که خود در تله آنها گرفتار خواهد شد. من موافق استفاده از تحريم نيستم، تمام. استفاده از تحريم به هر شکلي غيرسازنده است. تحريمها به بخشهايي از مردم که نبايد آسيب ميزنند. تحريم هيچگاه به نتيجه دلخواه شما منجر نميشود. بنابراين به عنوان کسي که سال 1982 پاياننامهاش را در خصوص تحريمها نوشته بايد بگويم تحريم اثرگذار نيست.
*خواستار اعزام يک گروه حقيقتياب به پايگاه الشعيرات بوديم
ظريف در پاسخ به سؤالي در خصوص استفاده سوريه از سلاحهاي شيميايي گفت: ما خواستار اعزام يک گروه (حقيقتياب) به پايگاه الشعيرات بوديم، چرا که آمريکا ادعا ميکرد اين تسليحات (شيميايي) در هواپيماهاي مستقر در پايگاه الشعيرات انبار شدهاند و به همين دليل نيز آنجا را با موشکهاي توماهاوک بمباران کرده است. بنابراين از آنها خواستيم گروهي را براي تحقيق در خصوص اين موضوع به الشعيرات بفرستند. آنها براي اعزام اين تيم نميتوانستند نبود امنيت در اين پايگاه را بهانه کنند، چرا که الشعيرات تحت کنترل دولت سوريه است و دولت نيز امنيت را تضمين ميکند. با اين حال آنها حاضر به اعزام اين گروه نشدند.
وي افزود: اگر همين حالا بروند و از الشعيرات بازديد کنند، اما چيزي پيدا نکنند، چه نتيجهاي ميتوان گرفت؟ آيا آثار اين تسليحات از بين رفته يا ادعاي آنها از ابتدا ساختگي و دروغ بوده است؟ بعداً معلوم ميشود. دبيرکل سازمان ملل به من گفت «مکانيسم تحقيق مشترک سازمان ملل و سازمان منع سلاحهاي شيميايي» موسوم به «جيم» قصد دارد تحقيقات خود را (در خصوص استفاده سوريه از تسليحات شيميايي) آغاز کند. ما معتقديم براي اين کار خيلي دير شده است، اما حتماً بايد اين تحقيق با جديت تمام انجام شود.
وزير امور خارجه بار ديگر تأکيد کرد: خيلي دير شده است. خيلي دير شده است. آنها براي انجام کاري که مدتها قبل بايد انجام ميشد وقت بسيار زيادي را تلف کردند. از الان نتايج تحقيقات را پيشبيني نکنيد. منتظر بمانيم و ببينيم اين تحقيقات به کجا ميرسند.
*سرپوش گذاشتن بر جنايتهاي رژيم صهيونيستي مشکل فلسطين را حل نميکند
يکي از حضار با اشاره به سياست حمايت ايران از تماميت ارضي همسايگان خود، نظر وزير امور خارجه را در خصوص تماميت ارضي رژيم صهيونيستي اسرائيل جويا شد که ظريف در پاسخ گفت: منظور من همين همسايگان نزديک به ايران است؛ ما نگران تماميت ارضي اين کشورها هستيم و سياستمان نيز در قبال اين دسته از همسايگان اتخاذ ميشود. برخي در مواجهه با جناياتي که هر روز اتفاق ميافتد به دنبال مقصر ميگردند تا خود از زير بار مسئوليت شانه خالي کنند. سرپوش گذاشتن بر اين جنايتها مشکل فلسطين را حل نميکند.
ظريف با اشاره به علت طولاني شدن بحران در سرزمينهاي اشغالي گفت: اقدامات رژيم صهيونيستي - از جمله مجازات دستهجمعي، نقض حقوق بشر و عدم پذيرش حقوق مردم فلسطين - اساسيترين حقوق فلسطينيان را زير پا ميگذارد و همه دنيا نيز در مورد آن اتفاق نظر دارند. به جاي تلاش براي متهم کردن ديگران، بايد به علت اصلي اين معضل پرداخت؛ آن وقت ببينيد آيا کسي ميتواند از خارج در امور اين منطقه دخالت کند؟ سه نسل از فلسطينيها از حقوق خود محروم شدهاند، مورد ظلم قرار گرفتهاند، سرکوب شدهاند. اگر به اين موضوع پرداخته شود، فکر ميکنم ديگر نيازي به پيدا کردن مقصر نباشد.
*موشک ابزار دفاعي ما
وزير امور خارجه در پاسخ به سؤالي در خصوص اتهامات آمريکا مبني بر اينکه ايران با آزمايش موشکهاي بالستيک خود توافق هستهاي را نقض ميکند، گفت: ما در توافق هستهاي، پس از مذاکرات بسيار طولاني، به توافقي دست يافتيم که بر مبناي آن از سلاحهايي که براي حمل کلاهک هستهاي طراحي شدهاند دوري کنيم. ايران کلاهک هستهاي ندارد، بنابراين براي حمل چيزي که نداريم، هيچ چيز توليد نميکنيم. اين ختم کلام است.
ظريف افزود: موشک، ابزار ما براي دفاع از خود است. ما 110 ميليارد دلار تسليحات پر زرق و برق نميخريم، بلکه خودمان آن را توليد ميکنيم، حتي اگر پر زرق و برق نباشد! اميدواريم روزي برسد که هيچ کس نياز به توليد و خريد اين سلاحها نداشته باشد. و به عنوان کشوري که در خاورميانه کمترين هزينه را صرف تجهيزات نظامي ميکند، (در آن روز) آمادهايم در خصوص کاهش بودجه نظامي خود با هر کسي وارد مذاکره شويم.
وي تصريح کرد: موشکها ابزار دفاعي ايران هستند. هيچ گاه از آنها استفاده نميکنيم، مگر براي دفاع از خود. اين تعهدي است که ميدهيم. اميدواريم ديگران نيز تعهد بدهند از تجهيزات نظامي پر زرق و برق خود جز براي دفاع استفاده نکنند. اين يک چالش است.
وزير خارجه با اشاره به جنايتهاي عربستان در يمن گفت: آيا استفاده آنها از تجهيزات نظامي پر زرق و برقي که خريدهاند عليه مردم بيدفاع و بيگناه يمن، مصداق دفاع از خود است؟ آنها در دو سال اخير مردم بيگناه يمن را با بمبهاي خود از صفحه روزگار محو کردهاند. فکر ميکنم به جاي تمرکز بر ابزار دفاعي ايران، بايد به اين سؤالات پاسخ داد.
ظريف با اشاره به هشت سال دفاع مقدس گفت: ما هشت سال درگير جنگ بوديم. شهرهايمان موشکباران شد؛ برخي از اين موشکها حامل مواد شيميايي بودند. اما هيچ کس، باور کنيد، هيچ کس کوچکترين اهميتي نداد. من به عنوان نماينده ايران در سازمان ملل شاهد اين ماجرا بودم. من کساني را که در ايران هدف حملات شيميايي قرار گرفته بودند به بيمارستانهاي نيويورک بردم تا شايد وجدان برخي افراد بيدار شود و ببيند از مواد شيميايي عليه ما استفاده ميشود. اما هيچ کس اعتنايي نکرد.
وزير امور خارجه افزود: حال از ما ميخواهند ابزار دفاعي خود را کنار بگذاريم. چرا بايد اين کار را انجام دهيم؟ آيا تاکنون از اين تسليحات عليه کسي استفاده کردهايم؟ يک مورد را در طول تاريخ مثال بزنيد! ميتوانيم صراحتاً اعلام کنيم تا کنون هرگز از اين سلاحها جز در دفاع از خود استفاده نکردهايم و هيچ گاه نيز، جز براي دفاع، از آن استفاده نخواهيم کرد.
ظريف با تأکيد بر اينکه ايران در ديرالزور سوريه همان پايگاهي را هدف قرار داد که حملات تروريستي تهران در آن طراحي شده بود، گفت: ما آنها را با موشکهاي نقطهزن هدف قرار داديم. ميدانيد چرا ما بايد موشکهاي خود را مورد آزمايش قرار دهيم؟ موشکهايي که کلاهکهاي جنگي غيرمتعارف حمل ميکنند نيازي به دقت بالا ندارند، چرا که کلاهک هستهاي را روي موشک ميگذاريد و ميتوانند هر جايي را هدف قرار دهند. همان کافي است. کلاهک شيميايي را بر سر موشک بگذاريد، ديگر نيازي نيست اين موشک دقت بالايي داشته باشد. اما اگر بخواهيد از کلاهک متعارف استفاده کنيد، موشکتان براي اصابت به هدف مورد نظر بايد بسيار دقيق باشد. ما توانستهايم موشکهاي نقطهزن توليد کنيم تا احياناً در نتيجه خسارتهاي جانبي، غيرنظاميان هدف قرار نگيرند.
*از اين صدامها هنوز چند نفري در منطقه ما وجود دارد
رئيس دستگاه ديپلماسي با اشاره به حملات موشکي ايران به ديرالزور سوريه گفت: در ديرالزور هم همين اتفاق افتاد. موشکهايي را شليک کرديم، و بنا بر اطلاعاتي که به دست آورديم، همه آنها به اهداف مورد نظر برخورد کردند. شما صداي حملات موشکي ما را در ديرالزور نشنيديد. هيچ کس نگفت موشکهاي ما باعث مرگ غيرنظاميان شده است. به همين دليل است که بايد موشکهايمان را توسعه بدهيم. ما براي محافظت از خود و شهروندانمان به آنها نياز داريم. ما به آنها نياز داريم تا دوباره يک صدام حسين ديگر هوس حمله به ايران به سرش نزند و جامعه بينالملل نيز در قبال حملات آن سکوتي کرکننده در پيش بگيرد. مطمئن باشيد از اين نوع صدامها هنوز چند نفري در منطقه ما وجود دارد.
انتهاي پيام/