به بهانه 12 تيرماه سالروز حمله ناو آمريکايي به هواپيماي مسافر بري جمهوري اسلامي ايران
حمله به ايرباس سند آشکار دشمني آمريکا با ايران
شهادت 298 مسافر ايراني در حمله ناو آمريکايي فوق پيشرفته وينسنس در 12 تير 1367 که کشور و مردم جمهوري اسلامي ايران را در واپسين ماه هاي جنگ تحميلي عراق عليه ايران داغدار نمود تذکري است بر آنکه از ابتدا آمريکا و زمامدارانش جنايت کار بوده و هستند و هيچگاه نبايد به آنها اعتماد کرد.
به گزارش
هفت چشمه؛ به نقل از
کيار بيدار 12 تيرماه يادآور جنايت آمريکا عليه مردم جمهوري اسلامي ايران و حمله به هواپيماي مسافربري ايران توسط ناو آمريکايي وينسنس در حالي فرارسيد که فقط اگر همين يک قلم جنايت را در کارنامه ننگين و سياه آمريکا در نظر داشته باشيم تا ابد و فقط به دليل انجام اين اقدام ضدانساني حرفي از رابطه با آمريکاي جنايتکار بر زبان نمي رانيم اما با وجود جنايات متعدد آمريکا عليه دولت و مردم ايران که کمترين آن حمله به ايرباس است عده اي عنوان مي کنند که اگر ايران دست برادري به سوي آمريکا دراز کند زمامداران آن کشور آن را بي پاسخ نمي گذارند.
حادثه دلخراش حمله به ايرباس بر فراز خليج فارس توسط ناو آمريکايي در سال ۱۳۶۷ آنهم در دهه اول پيروزي انقلاب اسلامي ايران و در حالي که ايران و عراق به دليل تجاوز رژيم بعث عراق به خاک جمهوري اسلامي ايران در جنگ به سر مي بردند جنايتي ثبت شده در تاريخ شد و نسل هاي متعدد از اين تجاوز آشکار هيچگاه به خوبي و نيکي ياد نخواهند کرد اما جاي تعجب دارد که چرا برخي ساده لوحانه فکر مي کنند که اگر ايران در برابر آمريکا کرنش کند آمريکا با جمهوري اسلامي ايران از در دوست و برادري وارد مي شود؟
بي شک کساني که در تجربه برجام با آمريکا سر ميز مذاکره نشستند تا حقانيت جمهوري اسلامي ايران را ثابت کنند هدفشان احقاق حقوق کشور جمهوري اسلامي ايران بود اما در اين ماجرا نکته اي که فراموش شد غيرقابل اعتماد بودن سردمداران ايالات متحده آمريکا و هم پيمانانشان بود و هر چند رهبر معظم انقلاب اسلامي در اين زمينه بصيرت افزايي نمودند اما...
تجربه تلخ ايرباس و در پي آن برجام دلايل خوبي براي عدم اعتماد به آمريکاست اما اگر کساني بر اين ارتباط اصرار دارند مساله اي است که بايد خود آنها پاسخگوي قصد و نيت و اهدافشان باشند.
مهدي بهزادي تشنيزي
انتهاي پيام/570ه