به گزارش
هفت چشمه به نقل از فارس ، يوناني‌هاي خسته از بحران اقتصادي و رکود اقتصادي 5 ساله، روز يکشنبه پاي صندوق‌‌هاي همه‌پرسي رفتند تا نظر خود را در مورد سياست‌هاي تحميلي وام‌دهندگان بين‌المللي اعلام کنند
.
همه‌پرسي‌اي که الکسيس سيپراس نخست‌وزير چپگراي يونان يک هفته قبل براي تقويت موضعش در مذاکرات با اروپا خواستار برگزاري‌اش شده بود، نهايتا پيروزي‌اي قاطع براي او به همراه داشت و دو سوم يوناني‌ها در آن به اصلاحات درخواستي سران حوزه يورو و اعمال رياضت اقتصادي نه گفتند
.
ماه‌هاست که بحران اقتصادي يونان از بعد صرفا اقتصادي خارج شده و به خصوص پس از روي کار آمدن حزب «سيريزا» به رهبري سيپراس، ماهيتي سياسي گرفته و اين کشور را به عرصه جديد زورآزمايي روسيه و غرب تبديل کرده است
.
سيپراس که با شعار پايان سياست‌هاي سختگيرانه اقتصادي و رد خواسته‌هاي اروپا روي کار آمده بود، در اين چند ماه به وعده‌هاي خود وفادار بوده و همزمان تلاش کرده است از نزديکي به روسيه اهرمي براي فشار به غرب بسازد تا بلکه امتيازات بيشتري از وام‌دهندگان دريافت کند
.
اين همه‌پرسي که غرب اميدوار بود رأي مثبت يوناني‌ها در آن به درخواست‌هاي وام‌دهندگان، آغازگر روند سقوط دولت سرکش سيپراس باشد، حالا نخست‌وزير يونان را بيش از پيش پاي ميز مذاکره قدرتمند کرده و اروپا را در وضعيتي بغرنج قرار داده است
.
کالين فريمن تحليلگر روزنامه تلگراف در توصيف وضعيت اروپا بعد از همه‌پرسي نوشته است: «رأي قاطع يونان عليه شروط وام حوزه يورو، اتحاديه اروپا را با بدترين بحران از ابتداي شکل‌گيري يورو روبرو کرده است
.»
آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان، فرانسوا اولاند رئيس‌جمهور فرانسه و ماريو دراگي رئيس بانک مرکزي اروپا، ناکام از متقاعد کردن مردم يونان به گردن نهادن به سياست‌هاي رياضتي، حالا بايد در مورد گام‌هاي بعدي در نبرد آتن تصميم‌گيري کنند.
بايد ديد اروپايي‌هايي که پيش از همه‌پرسي بارها تهديد کرده بودند اگر يوناني‌ها با خواسته‌هاي وام‌دهندگان مخالفت کنند، بايد با حوزه يورو و حتي اتحاديه اروپا خداحافظي کنند، تا چه در عملي کردن تهديداتشان جدي هستند
.
يونان از سه‌شنبه هفته گذشته با سر رسيد موعد پرداخت قسط بدهي‌هايش و خودداري از اين کار، عملا وارد وضعيت «ناتوان از پرداخت ديون
» (Default) شده و اروپا راهي ندارد جز آنکه يا بخشي يا تمام بدهي‌هاي اين کشور را ببخشد و يا يوناني را که نسبت بدهي‌هايش به توليد ناخالص داخلي به سه برابر حد مجاز يورو رسيده، از اين حوزه خارج کند
.
شايد اگر نبود اوضاع نابسامان اوکراين و بحران يونان تنها اقتصادي بود، اروپايي‌ها ساده‌تر تصميم مي‌گرفتند، اما غرب حالا مي‌داند خروج يونان از حوزه يورو مي‌تواند به معني از دست دادن آتن و سپردن جنوب اروپا به روسيه و ولاديمير پوتين باشد
.
«نيل اروين» تحليلگر نيويورک‌تايمز هم تحليلي مشابه دارد و مي‌گويد: «گزينه پيش روي آلمان،فرانسه و بقيه اروپا اينطور است: اگر آن‌ها خواسته‌هاي دولت يونان را بپذيرند، نمونه‌اي بد براي تمامي کشورهايي که مي‌خواهند با سخت‌گيري‌هاي اتحاديه اروپا در بيفتند، درست مي‌کنند. اين پيامي به رأي دهندگان در پرتغال، اسپانيا و ايتاليا خواهد بود که اگر سر و صداي زيادي به راه بياندازند، احزاب تندرو را سر کار بياورند، معامله بهتري نصيبشان مي‌شود. پيام اين کار اين خواهد بود که کشورها مي‌توانند هر قدر خواستند وام بگيرند و بعدا از بازپرداختشان شانه خالي کنند و پرداخت آن‌ها را به گردن اروپا بياندازند
.»
اروين همچنين نوشته است: «از طرف ديگر، اگر آن‌ها خواسته‌هاي دولت يونان را رد کنند و منابعشان را قطع کنند، سيستم بانکي يونان از هم مي‌پاشد و کشور ديگر جزئي از حوزه يورو نخواهد بود و اين پيامي است مبني بر اينکه اتحاديه اروپا بسيار شکننده است. يونان به روسيه متخاصم نزديک‌تر مي‌شود. يک دموکراسي اروپايي به کشوري بي‌ثبات و به هم ريخته بدل مي‌شود. آن وقت است که بقيه اروپا بايد پول‌هاي بيشتر و بيشتر و حتي وام‌هاي سخاوتمندانه‌تري پرداخت کنند، چراکه يونان به کلي ناتوان از پرداخت ديونش مي‌شود
.»
حالا اروپايي‌ها که 6 ماه قبل، زماني که چپگرايان در يونان روي کار آمدند، تصورش را هم نمي‌کردند آتني‌ها چنين بحراني برايشان درست کنند، بايد پيش از آنکه پوتين خاکريز يونان را فتح کند، تصميمشان را بگيرند
.
انتهاي پيام/ق