محققان دانشکده مهندسي پزشکي دانشگاه صنعتي اميرکبير با همکاري پژوهشگاه رويان با بهينه سازي داربست هيدروژلي با استفاده از نانو ذرات طلا روشي را براي ترميم بافت عضله قلب ارائه کردند.
به گزارش
هفت چشمه به نقل ازخبرگزاري دانشجو، پيام بائي- مجري طرح توليد داربست هيدروژلي، انفارکتوس ميوکارد را از رايج‌ترين بيماري‌هاي قلبي و عروقي دانست و گفت: براي ترميم بافت قلب محققان حوزه مهندسي بافت از ترکيب سلول و داربست‌هاي پليمري استفاده مي‌کنند ولي يکي از مشکلات استفاده از اين داربست‌ها آن است که ارتباط الکتريکي بين سلول‌هاي قلبي را در داخل داربست با مشکل مواجه مي‌سازد.
وي اين مشکل را به دليل عايق بودن ماده پليمري به کار رفته در ساخت داربست ذکر کرد و ادامه داد: نتايج پژوهش‌هاي انجام شده نشان مي‌دهد که افزايش قابليت هدايت الکتريکي داربست‌هاي مورد استفاده براي مهندسي بافت قلب مي‌تواند موجب افزايش ارتباط الکتريکي و در نتيجه بهبود عملکرد سلول‌هاي قلبي در اين داربست‌ها شود.
بائي، با اشاره به تحقيقات انجام شده در اين زمينه، اظهار داشت: در اين تحقيق، داربست هيدروژلي بر پايه کيتوسان ساخته شد و به منظور افزايش قابليت هدايت الکتريکي اين داربست، نانو ذرات طلا به آن افزوده شد.
مجري طرح با اشاره به مزاياي نانو ذرات خاطر نشان کرد: نانو ذرات طلا به دليل زيست سازگاري کاربردهاي متنوعي براي کاربردهاي درماني و پزشکي دارند.
وي با بيان اينکه براي توليد نانو ذرات فلزي معمولا از کاهنده‌هاي شيميايي استفاده مي‌شود، خاطر نشان کرد: در اين طرح از کيتوسان، هم به عنوان پليمر سازنده داربست مهندسي بافت و هم عاملي کاهنده براي سنتز نانوذرات طلا استفاده شد.
بائي، به ويژگي‌هاي داربست توليد شده اشاره کرد و يادآور شد: در مهندسي بافت انواعي از داربست‌ها وجود دارند که شامل اسفنج هاي سه بعدي، نانوالياف و هيدروژل‌ها است که براي ترميم بافت نرم داربست هيدروژل انتخاب مناسبي خواهد بود که در اين مطالعه داربست هيدروژل حساس به دما بر پايه کيتوسان توليد شد.
وي به بيان عملکرد اين داربست پرداخت و اظهار داشت: سلول‌هاي مورد نظر مي‌توانند با محلول پليمري ترکيب شوند و به دليل خاصيت حساس به دماي اين هيدروژل پس از تزريق به بدن در دماي 37 درجه سانتيگراد تبديل به ژل خواهند شد.
به گفته مجري طرح اين تحقيقات با همکاري پژوهشگاه رويان اجرايي شده است.